پژوهش حاضر به بررسي تاثير آموزش وپرورش پيش دبستاني بر پيشرفت تحصيلي و سازگاري اجتماعي دانش آموزان دوزبانه (آذري زبان)، پرداخته است. هدف از پژوهش، مقايسه پيشرفت تحصيلي و سازگاري اجتماعي دانش آموزان دوزبانه دختر و پسر پايه اول ابتدايي که دوره پيش دبستاني را گذرانده اند، با دانش آموزاني بوده است که اين دوره را نگذرانده اند. روش پژوهش، توصيفي از نوع علي- مقايسه اي بوده است. جامعه آماري شامل دانش آموزان دوزبانه پايه اول شهرستان خدابنده بوده که از بين آنان 120 نفر (60 دختر و 60 پسر) به صورت خوشه اي چندمرحله اي به عنوان نمونه انتخاب شدند (در هر گروه 30 نفر پيش دبستان رفته و 30 نفر پيش دبستان نرفته)، داده هاي حاصل با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي و استنباطي تحليل شدند. نتايج حاصل از پژوهش نشان دادند که بين دانش آموزان دوزبانه پايه اول شرکت کننده در آموزش هاي پيش دبستاني با دانش آموزان فاقد اين تجربه، در متغيرهاي «پيشرفت تحصيلي و سازگاري اجتماعي»، تفاوت معنادار وجوددارد. دانش آموزان پسر دوزبانه پايه اول پيش دبستان رفته، نسبت به دختران، پيشرفت تحصيلي و سازگاري اجتماعي بيشتر و بالاتري دارند. تفاوت ميانگين نمرات پيشرفت تحصيلي درس فارسي نسبت به ساير دروس، معنادارتر است و اين امر ناشي از ارتباط بين فهم زبان و درک مطلب با فهم دروس و پيشرفت سواد خواندن و درنتيجه، تاثير دوره پيش دبستاني بر مهارت هاي زبان آموزي است.

برگرفته از نشریه: